Wypalanie traw a przepisy prawne

Wielu z nas rozpoczyna prace na działkach, przycina drzewka, zeschłe i chore gałęzie, zagrabia pozostałości liści z jesieni. Najlepszy sposób na pozbycie się niepotrzebnych bioodpadów i odpadów to rozpalenie ogniska i „puszczenie” ich z dymem.

Wypalając trawy, wyjaławia się ziemię i pozbawia naturalnego środowiska życia dla zwierząt, zwłaszcza jeśli tereny palenisk obejmują obszary przyleśne.

Przepisy jednak zabraniają palenia gałęzi, pędów i liści. Ustawa o ochronie przyrody i ustawa o lasach zabrania wypalania traw na łąkach, pozostałości roślinnych na nieużytkach, skarpach kolejowych i rowach przydrożnych.

Zgodnie z art. 124 ustawy o ochronie przyrody „zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”.

Określony w art. 130a pkt 1 tej ustawy przepis karny stanowi: „kto usuwa roślinność przez wypalanie z gruntów rolnych, obszarów kolejowych, pasów przydrożnych, trzcinowisk lub szuwarów, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 30 000 złotych”. Z kolei „w razie ukarania za wykroczenie można orzec obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego” (art. 130a pkt 2).

Należy również wskazać przepis art. 30 ust. 3 pkt. 1 – 3 ustawy o lasach, zgodnie z treścią którego „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1. rozniecenia ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego
2. korzystania z otwartego płomienia
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych"

Za naruszenie przepisów przeciwpożarowych grożą surowe sankcje.
Wyczerpanie znamion wykroczenia z art. 82 § 1 kodeksu wykroczeń (niewykonanie obowiązków przeciwpożarowych) zagrożone jest karą aresztu (od 5 do 30 dni), grzywny (do 5000 zł) albo nagany. Natomiast sprawca przestępstwa z art. 163 § 1 kodeksu karnego sprowadzający „zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10” – w przypadku śmierci człowieka lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wielu osób, sprawca podlegać będzie karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. W kontekście analizowanej problematyki istotny wydaje się również zapis art. 181 § 1 Kodeksu karnego sankcjonujący przypadki spowodowania zniszczeń w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, których to sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

To jedynie niektóre z przytoczonych przepisów zabraniających wypalania traw i konsekwencji prawnych, jakie im towarzyszą.

Najważniejsze jest bezpieczeństwo. Często rozpalając niewielką ilość suszu nie zdajemy sobie sprawy z realnych możliwości rozprzestrzenienia się ognia na większy obszar. Wystarczy niewielki podmuch wiatru, aby doszło do pożaru i nieszczęścia.

Pamiętajmy! Jeśli coś robimy, zastanówmy się kilka razy, czy warto i czy swoim działaniem nie stworzymy zagrożenia zdrowia i życia dla siebie i innych.

Za większość pożarów traw i nieużytków rolnych odpowiedzialny jest człowiek!

Widzisz pożar? Alarmuj! Reaguj! Dzwoń pod numer alarmowy 112!