Dożywocie dla Piotra P. oskarżonego o zabójstwo dwojga dzieci

Proces Piotra P. toczył się ponad cztery lata. Został on oskarżony o zabójstwo córki Lilianny w 2016 r. i syna Mieszka w 2017 r.

Oprócz zabójstwa dzieci prokuratura oskarżyła go o nakłanianie żony do usunięcia ciąży i zamówienie kobiecie tabletek wczesnoporonnych. Ponadto o próbę wyłudzenia z UKSW i wyłudzenie z Politechniki Warszawskiej (uczelni, na których studiował mężczyzna) i z towarzystwa ubezpieczeniowego zapomóg m.in. z tytułu losowej śmierci dziecka, a także podrobienie podpisu żony na jednym z wniosków. Oskarżony odpowiada również za to, że w dniu zatrzymania miał około czterech gramów marihuany. Piotr P. nie przyznał się do winy.

W piątek w Sądzie Okręgowym w Warszawie zapadł wyrok w tej sprawie. Sąd uznał Piotra P. za winnego zabójstwa dwojga swoich dzieci i skazał go na karę dożywocia.

Oprócz dożywocia sąd nakazał Piotrowi P. m.in. zapłatę 5 tys. zł grzywny, 200 tys. zł nawiązki na rzecz matki nieżyjących dzieci i nakazał mu naprawić szkodę wobec Politechniki Warszawskiej i towarzystwa ubezpieczeniowego.

Sędzia Monika Niezabitowska-Nowakowska w ustnym uzasadnieniu wskazała, że sąd nie miał wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego. Wskazała, że sąd miał za to wątpliwości co do motywacji oskarżonego.

„Jak ustalić motywację do zabójstwa dziecka? Oskarżony był badany przez biegłych psychiatrów, którzy uznali, że w czasie popełnienia czynów miał zachowaną poczytalność i nie rozpoznali u niego żadnych innych zaburzeń psychicznych” – mówiła sędzia.

Dodała, że biegli stwierdzili w strukturze osobowości Piotra P. niedojrzałość i egocentryzm.

„Prezentuje on postawę roszczeniową w zakresie zaspokajania swoich potrzeb. Kiedy pojawiły się dzieci, Piotr P. nie miał sprecyzowanych planów na przyszłość zawodową (...). Założenie rodziny spowodowane pojawieniem się dziecka zmusiło go do podjęcia pracy zarobkowej” – powiedziała sędzia.

Podkreśliła, że oba czyny zabójstwa dzieci zostały zakwalifikowane jako czyny z motywacji zasługującej na szczególne potępienie, a dodatkowo zabójstwo córki jako zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem.

„Oskarżony pozbył się dzieci, bo ograniczały możliwość realizacji jego egoistycznych, egocentrycznych potrzeb. Pozbył się dzieci, którymi miał się opiekować, które nie miały jak się bronić. Po prostu jako zbędnego balastu. To były zabójstwa dla własnej wygody” – zaznaczyła sędzia.

Odnosząc się do kwestii wymiaru kary, wskazała, że oskarżony, zabijając dzieci, zaliczył się do sprawców najbardziej niebezpiecznych i zdemoralizowanych, dlatego konieczne jest jego trwałe odizolowanie od społeczeństwa.

„Oskarżony popełnił te czyny rok do roku. Po pierwszym, kiedy uznał, że przeszło gładko, popełnił czyn ponownie (...). Dokonał tych zbrodni z zamiarem bezpośrednim. Realizował je w sposób i w okolicznościach budzących odrazę u każdego człowieka kierującego się ludzkimi uczuciami. Był to atak na osoby całkowicie bezbronne, które wymagały opieki oskarżonego” – powiedziała pod koniec uzasadnienia sędzia.

Śledczy ustalili, że najpierw w tajemniczych okolicznościach zmarła trzymiesięczna córka mężczyzny. Dziewczynka w kwietniu 2016 r. trafiła do szpitala. Lekarze zdiagnozowali u niej tzw. zachłystowe zapalenie płuc. 22 kwietnia 2016 r. niedługo po powrocie dziecka ze szpitala do domu żona Piotra P. pojechała do sklepu. Córka została pod jego opieką.

Gdy kobieta wróciła do mieszkania i zajrzała do sypialni córeczki, zobaczyła, że nie daje ona znaku życia. Lekarz stwierdził zgon dziecka. Miał on nastąpić z przyczyn naturalnych z powodu niewydolności krążeniowo-oddechowej.

8 września 2017 r. w rodzinie wydarzył się kolejny dramat. Piotr P. twierdził, że gdy tego dnia wszedł do ciemnego pokoju i szedł w kierunku wózka, zahaczył nogą o róg dywanu i się potknął. Wówczas pięciomiesięczny synek odchylił głowę, wyleciał mu z rąk i uderzył o podłogę. Chłopczyk był reanimowany i przewieziony do szpitala przy ul. Żwirki i Wigury, gdzie po trzech godzinach zmarł. Lekarz dyżurny uznał, że obrażenia niemowlaka były zbyt rozległe jak na upadek i placówka powiadomiła służby.

Powołani biegli wykluczyli, by śmierć chłopca była wynikiem zwykłego upadku. W ich opinii na jego ciało oddziaływano ze znaczną siłą. W listopadzie 2017 r. Piotr P. został aresztowany. Usłyszał zarzut zabójstwa chłopca, a śledczy zaczęli podejrzewać, że śmierć trzymiesięcznej dziewczynki też mogła być wynikiem jego działań.

Zwłoki dzieci zostały ekshumowane. Patomorfolog stwierdził, że przyczyną śmierci dziewczynki było masywne zachłyśnięcie, które mogło zostać upozorowane. Mężczyzna usłyszał kolejny zarzut zabójstwa. Z kolei w przypadku chłopca z opinii biegłego wynikało, że mógł on zostać uderzony tępym narzędziem, uderzony z dużą siłą o podłogę lub o jakiś mebel. Miał pękniętą czaszkę oraz obrażenia żeber, które nie mogły powstać w czasie reanimacji.

Świadkiem w sprawie Piotra P. był m.in. Piotr K., który przebywał z nim w jednej celi w areszcie śledczym na Białołęce. Zeznał, że Piotr P. opowiedział mu, jak zabił dzieci. (PAP)

akuz/ joz/